آروم و با ناز راه میره. صبح که میاد اول دستاشو میشوره و بعد میره سراغ بقیه کارا. جوری راه میره و کار میکنه که انگار اضلا زمان واسش مفهومی نداره. صداش خیلی آرومه. گاهی که جلست یا مهمون داریم به شدت سعی میکنیم از دستش حرص نخوریم. برای ظرفا اسماچ جدا گذاشته، یه اسکاچ واسه لیوانا، یه اسکاچ واسه بشقابا و یه اسکاچ واسه ظرفای چرب. آشپزخونه همیشه برق میزنه. اگه تا ساعت ۹ صبح رو ندید بگیریم از ۹ به بعد تا ساعت ۸ شب چاییش همیشه خوش طعم و آمادست. تمام طول روز در حالیکه زیر لب آواز میخونه،آروم آروم به کاراش میرسه. نباشه بدجوری تو شرکت جای خالیش حس میشه. آقا پرویز رو میگم. آبدارچی مهربون و با سابقه طبقه ۶.
چقدر می چسبه داشتن یک همکار به این تمیزی
با خیال راحت چایی میخوری
آبدارچی شرکت ما هم خیلی تمیز بود
قدیما که تو شرکت بودم